W 1996 Ratsiraka - wśród niezadowolenia społeczeństwa - powrócił na urząd prezydenta. Dzięki propagandzie i referendum zmienił konstytucje - przez co zwiększył swoją władzę, a zmniejszył rolę parlamentu.
Rok 2001 przyniósł nowe zmiany. Po sfałszowanych wyborach Ratsiraka musiał ustąpić. Zamieszki opozycyjnych działaczy, zgrupowanych wokół Marca Ravalomanana, rozprzestrzeniły się na całą wyspę. W 2002 roku do władzy doszedł Ravalomanana, poparty przez większość społeczeństwa. Stany Zjednoczone jako pierwsze poparły nowego prezydenta, dzięki czemu zyskały większy wpływ na politykę wewnętrzną Madagaskaru. Partia nowego prezydenta zdobyła większość w parlamencie i dokonała kolejnych zmian. „Plan rozwoju dla Madagaskaru” proponowany przez Ravalomanana nie zawsze wcielany był w życie. Pomimo pomocy Banku Światowego i innych organizacji międzynarodowych, rosło niezadowolenie społeczne.
Przez cztery lata przewodniczy on „tymczasowemu” rządowi, który wspierany były przez Unię Afrykańską. Próbowano ustabilizować sytuację polityczną na Madagaskarze. W 2013 roku udało się doprowadzić do wyborów prezydenckich i parlamentarnych.
Sytuacja wydaje się unormowana, ale historia kołem się toczy i „pokojowy naród” znów stoi na progu niespokojnych czasów.
Zdjęcie czterech prezydentów pochodzi z www1.rfi.fr/actufr/articles/116/article_83384.asp
(na górze po lewej Rajoelina, po prawej - Ratsiraka, na dole po prawej - Zafy, po lewej - Ravalomanana)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz