Madagaskar ... historia do wielkiej masakry

Wyspa została zasiedlona bardzo dawno temu. Malgasze są potomkami ludności przybyłej w kolejnych falach osadniczych z Azji Południowo-Wschodniej i Afryki. Zróżnicowanie geograficzne wyspy sprzyjało powstaniu grup etnicznych. Patrząc na kulturę i język, mam wrażenie, że na Madagaskarze spotkały się Afryka, Arabia i Azja.

Królowa Ranavalona III

Europejczycy odkryli wyspę dzięki Diego Diaz, portugalskiemu żeglarzowi. Najbardziej zainteresowani krajem byli Francuzi i Brytyjczycy. Szesnasty, do połowy osiemnastego wieku to czas ich rywalizacji. Kolonizatorzy korzystali z bogactw naturalnych, upraw i wprowadzili niewolnictwo. Oni też próbowali osiedlić się tworząc osady na obrzeżach lądu, które są dzisiaj wielkimi portami Madagaskaru. W tym czasie pojawili się tez pierwsi misjonarze katoliccy i protestanccy.

Ważnym momentem w historii Madagaskaru były czasy królestwa Merina, plemienia, które zawładnęło ziemie Betsileo na płaskowyżu i większość wyspy. Jedyny opór stawiało na zachodzie plemię Sakalava. Dynastia królewska wyrzuca misjonarzy i odcina się od europejskich wpływów. Niestety trudności w utrzymaniu rządów i chęć Francuzów do panowania na Oceanie Indyjskim z Madagaskaru, doprowadziły do uzależnienia i kolonizacji wyspy pod koniec XIX wieku.

Kolonizatorzy zapewnili postęp Czerwonej Wyspie. Pojawiły się dwie linie kolejowe, rozbudowano główne porty, wprowadzono prawa i instytucje jak w Republice. Po Drugiej Wojnie Światowej, Malgasze próbują wywalczyć sobie niepodległość. Powstanie z 1947 roku zostało krwawo stłumione, do dziś dzień dwudziesty dziewiąty marca jest świętem narodowym ku czci poległych w masakrach.

Zdjęcia użyte zob. labodiplo.wordpress.com

oraz www.larousse.fr